Dinsdag 21 augustus, van Jinja naar Entebbe

We hadden geen haast om naar Entebbe te gaan dus na ontbijtje en inpakken nog zwemmen en toen om 12 uur met de taxi naar Entebbe. Voor de laatste keer een blik kunnen werpen op de sloppenwijken, (de weg van Jinja naar Entebbe gaat over Kampala, langs de enorm sloppen wijken, zó een droevig gezicht) maar ook op de dorpjes langs de weg.  Omdat veel mensen waar hebben om te verkopen willen ze langs de weg wonen zodat auto's bij ze stoppen.  Maar dat zijn zoveel kraampjes/ winkeltjes etc.  Hele dorpen langs zo'n weg.  En ze wonen daar ook dus de kinderen spelen daar ook. Het is in woorden zo moeilijk uit te leggen.  Maar er is in mijn ogen niets moois aan.  Alleen maar vies, stinkend, armoedig, rommelig, lelijk...... en uitzichtloos. Wat mooi is zijn de mensen.  Ze kleden zich (voor zover ze daar geld voor hebben) netjes.  Vooral de vrouwen. Zelfs, met al dat rode zand, in het wit! Ik heb 1 dag een witte broek aan gedaan want we gingen de stad in, maar ik was binnen 2 tellen roestig rood. 

De laatste lokatie is, na de chique lokaties die we gehad hebben, wat minder. Maar prima.

S middag zijn we nog even de markt in Entebbe op geweest met iemand van de lokatie.  Erik wilde graag een paar slippers van auto banden en die zouden hier op de markt te koop zijn. Uiteraard was dit weer een belevenis.  Al was dit echt wel veel vriendelijker.  Bovendien was dit buiten.  De markt in Jinja was overdekt.  Vandaar dat de stank zo bleef hangen eem overweldigend was. 

En toen lag daar een gietijzeren chipatti-pan. Chipatti is de soort pannenkoek waar een Rolex van gemaakt wordt. Die moest ik natuurlijk hebben!!!!

Ook slippers werden gevonden.

Na een avond maaltijd op het parkje was het weer bedtijd.